Overvloedige vrucht
In het voorjaar en de zomer heb ik altijd veel bewondering voor de vruchten die in de tuin van onze buren groeien. Hun goed onderhouden wijnranken groeien over een hek heen dat onze tuinen van elkaar scheidt, en brengen grote trossen druiven voort. Takken met mooie paarse pruimen en forse sinaasappels hangen net binnen ons bereik.
Weg is de schuld
Als jong meisje had ik eens een vriendin gevraagd om samen met mij naar een cadeauwinkel in de buurt te gaan. Ik was geschokt toen ze een handjevol kleurige haardspeldjes in mijn jaszak duwde, en me de winkel uit trok zonder ervoor te betalen. Een week lang vrat het schuldgevoel aan me voordat ik het aan mijn moeder durfde te vertellen. Onder tranen kwam het hele verhaal eruit.
Gods liefde weerspiegelen
Ik had het voorrecht dat ik mantelzorger voor mijn moeder was, toen ze voor haar behandeling in een kankerkliniek moest verblijven. Zelfs op de dagen waarop ze het bijzonder zwaar had, las ze in de Bijbel en bad ze voor andere mensen, nog voordat ze ’s morgens opstond.
Toegeven dat je fout zat
De deadline voor iets dat ik moest schrijven hing als een donkere wolk boven me, maar mijn gedachten gingen steeds terug naar de ruzie die ik eerder op de ochtend met mijn man had gehad. Ik zat maar naar de knipperende cursor te staren, terwijl mijn vingers op het toetsenbord rustten. Hij zat toch ook fout, Heer.
Gods Woord opzuigen
Toen onze zoon Xavier kleuter was, gingen we als gezin een keer naar het Monterey Baai Aquarium. Toen we het gebouw betraden wees ik op een gigantische plastiek die aan het plafond hing. ‘Kijk, een bultrugwalvis.’
Een kopje troost delen
Een vriendin stuurde me wat van haar zelfgemaakte aardewerk. Toen ik de doos opende zag ik dat de kostbare voorwerpen tijdens de reis beschadigd waren. Een van de kopjes was in een paar grote stukken, een heleboel scherven en wat hoopjes stof uiteengevallen
Niets is zinloos
In het derde jaar van mijn strijd tegen moedeloosheid en depressie vanwege mijn beperkte mobiliteit en chronische pijn, vertrouwde ik het volgende aan een vriendin toe: ‘Mijn lijf valt uit elkaar. Het voelt alsof ik niets van waarde aan God of wie dan ook te bieden heb.’
Genade verwachten en geven
Toen ik een keer klaagde over de keuzes van een vriendin die haar dieper in de zonde trokken, en ook mijn leven beïnvloedden, legde de vrouw met wie ik wekelijks samen bidt haar hand op de mijne. ‘Laten we voor ons allemaal bidden.’
Eeuwige bloemen
Als kleuter vond mijn zoon Xavier het geweldig om me bloemen te geven. Ik genoot van ieder geplukte plantje en elke bloesemtak die hij met zijn vader in de winkel gekocht had. Ik koesterde ze stuk voor stuk tot ze verdorden en ik ze moest weggooien.
Vergeven of niet?
Ik kwam vroeg aan bij de kerk om te helpen de boel op te bouwen voor de grote bijeenkomst die georganiseerd werd. Een vrouw stond aan het andere eind van de kerkzaal te huilen. In het verleden had ze me flink gekwetst en over me geroddeld, en ik overstemde haar gesnik al snel met het geluid van de stofzuiger. Waarom zou ik me druk maken over iemand die mij totaal niet mocht?
Wanneer ‘ja’ ‘nee’ betekent
Ik dankte God voor het voorrecht om als mantelzorger bij mijn moeder te zijn tijdens haar strijd tegen leukemie. Toen de medicijnen meer pijn begonnen te veroorzaken dan dat ze hielpen, besloot ze met de behandeling te stoppen. ‘Ik wil niet nog meer lijden,’ zei ze. ‘Mijn laatste dagen wil ik samen met mijn gezin nog een beetje genieten. God weet dat ik er klaar voor ben om naar huis te gaan.’
